Niemal każdy z nas przynajmniej raz w życiu próbował zrezygnować z jedzenia słodyczy. Przemawiają za tym względy zdrowotne oraz chęć utrzymania odpowiedniej sylwetki. Niestety postanowienia o wyeliminowaniu cukru z diety prawie zawsze kończą się porażką, podczas gdy rezygnacja z innych produktów żywnościowych jest znacznie prostsza. Co zatem sprawia, że to właśnie jedzenie słodyczy przynosi nam tyle przyjemności?

Naturalne reakcje organizmu

Wbrew powszechnej opinii słodycze to nie tylko sam cukier. Znaleźć w nich można także znaczne ilości tłuszczów, nierzadko przekraczające ilość węglowodanów. To właśnie takie połączenie jest kluczowe w przypadku reakcji naszego organizmu na tę grupę produktów spożywczych. W toku rozwoju ewolucyjnego organizm człowieka przystosowywał się do maksymalnego magazynowania energii. Przez tysiące lat problemem był niedobór pokarmu. Dopiero w ciągu ostatnich dziesięcioleci sytuacja radykalnie się odwróciła. Nawyki ewolucyjne jednak przetrwały i organizm ludzki podświadomie nadal poszukuje pożywienia o możliwie największej wartości energetycznej. Takim właśnie rozwiązaniem jest połączenie tłuszczów z węglowodanami. Jedzenie słodyczy stanowi zatem swego rodzaju instynkt, z którym trudno jest nam walczyć.

Zakazany owoc kusi

Zupełnie odmienną kwestią w przypadku jedzenia słodyczy jest nasza psychika. Jeśli zakazujemy sobie danego produktu żywieniowego, naturalną rzeczą jest, że znacznie częściej o nim myślimy. W głowie kształtują nam się scenariusze niesamowitej przyjemności, jaką przyniosłoby zjedzenie ulubionego batonika czy cukierka. Niezależnie od tego, czy wyobrażenia te są zgodne, czy rozbieżne z rzeczywistością, znacznie utrudniają wytrwanie w postanowieniu.

Nawyki kształtowane latami

Chcąc nie chcąc, należy przyznać, że jedzenie słodyczy stało się nawykiem znacznej części naszego społeczeństwa. Większość osób już od dziecka miało łatwy dostęp do tego rodzaju produktów żywnościowych. Latami przyzwyczajaliśmy swoje kubki smakowe do słodkiego smaku. Czekolada, cukierki i żelki nierzadko stanowiły nagrodę wieńczącą upragniony sukces lub kojarzyły się z urodzinami czy świętami. Wszystko to sprawia, że jedzenie słodyczy stało się dla naszego organizmu codziennością i nawykiem. Rezygnacja z ich spożywania stanowi dla organizmu bodziec stresujący. Komórki mózgowe, które pozyskują energię jedynie z czystej glukozy, nie rozumieją dlaczego nagle dostęp do tego „paliwa” staje się utrudniony i wymaga nieco więcej wysiłku. Naturalnym procesem organizmu jest dążenie do pozyskiwania wszystkiego jak najmniejszym kosztem. Tymczasem odzwyczajanie się od utrwalonych nawyków to proces bardzo obciążający, wymagający zaangażowania głębszych pokładów świadomości i samokontroli.

Od przyczyny do rozwiązania

Uświadomienie sobie, dlaczego tak bardzo lubimy słodycze nie rozwiąże w pełni naszego problemu z ich eliminacją z diety. Jednak już samo zrozumienie tych mechanizmów ułatwi ich świadome kontrolowanie. Odzwyczajanie się od słodyczy to proces długotrwały i znacznie utrudniony w dzisiejszych czasach. Pamiętajmy jednak, że cierpliwość i determinacja zawsze doprowadzą nas do sukcesu, nawet jeśli droga będzie bardzo kręta i długa.